Op het schilderij Landschap uit 1934, gemaakt naar een prent van grootvader Modest, zien we twee boerderijen in vakwerk, een paar bomen, een beek, een boot, een houten brug en twee minuscule figuren. De heldere kleuren van de drogende was springen naar voren tegenover de eerder donkere tinten van muur en gras. Een zelfde effect speelt bij de boomstammen, die ten opzichte van de boerderij een gevoel van ruimte scheppen. De achterliggende lichtvlek verhoogt de tastbaarheid van het personage rechts. De grote aandacht voor het detail blijkt uit de gevarieerde kleurschakeringen van de weiden en het verweerde strooien dak en het verloop van de tonaliteiten bij de weergave van de zandwegen. De witte wolken en de blauwe lucht beklemtonen de sfeer van optimisme en levensblijheid. Het gebladerte, waarin een gevoel van beweging speelt alsof de wind door de takken van de bomen waait, getuigt van zijn gevorderde technische kennis.
Op dit schilderij baadt de dorpskern van Astene in een zonnige atmosfeer. De imposante hooioppers op de voorgrond zet hij -met een fel contrast tussen licht- en schaduwpartijen en met het mes- op een expressionistische manier op het doek. Op het achterplan duiden zware lijnen de aanzet van de eerste woningen aan, maar in de richting van de kerk krijgt de speling van de kleurvlakken een humaner en meer intiem karakter. Tegenover de architectuur met zijn constructivistische vormen staan de voorbijdrijvende witte wolkenslierten en de organisch geschilderde partij koren. De warme oranje toetsen suggereren de aanwezigheid van klaprozen en korenbloemen en het lijkt alsof de mulle zandweg het zonlicht absorbeert. Inzake penseelvoering en kleurgebruik staat dit werk dichtbij het animisme van Hubert Malfait